Ο κρατικός προϋπολογισμός ως ένας ιδιότυπος τυπικός νόμος είναι μια αποκλειστική αρμοδιότητα της ελληνικής βουλής κεκλεισμένων των θυρών! Ιδιότυπος διότι έχοντας όλα τα χαρακτηριστικά όσον αφορά την ψήφιση ως νόμου τυπικού αλλά δεν εγείρει αμφίδρομη σχέση έννομου αποτελέσματος.
Μια πράξη πρόβλεψης, περιοδική και ειδικευμένη οργανώνει και κατανέμει τα δημόσια οικονομικά. Ας μη σταθούμε κατεξοχήν στη νομική διαδικασία αλλά στο γεγονός ότι οι πολίτες απλά ενημερώνονται ότι ο προϋπολογισμός ψηφίστηκε χωρίς να συμμετέχουν κατά κάποιο τρόπο. Προσωπικά ως φοιτήτρια είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ολομέλεια για ψήφιση προϋπολογισμού στα πλαίσια πανεπιστημιακής εργασίας και με εντυπωσίασε το γεγονός ότι πέραν εμού και συμφοιτητών στα θεωρεία ,υπήρχαν μόνο δημοσιογράφοι κοινοβουλευτικοί συντάκτες. Κανένας άλλος πολίτης!
Βέβαια, ο εν λόγω προϋπολογισμός ήταν πλεονασματικός διότι μιλάμε για εποχές αρχές του 2000 όπου η χώρα ήκμαζε ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε! Χωρίς βεβαίως και τότε να γνωρίζουμε τι ακριβώς ψηφίστηκε ήμασταν όλοι χαρούμενοι διότι είχαμε πλεόνασμα ή ισοσκέλιση.
Αναρωτιόμουν σχεδόν 10 χρόνια μετά πως θα ήταν μια αντίστοιχη εμπειρία στα σημερινά χρόνια..
Ίσως τα νούμερα και τότε αλλά και τώρα να είναι τεχνητά. Πίσω όμως από αυτά βρίσκονται άνθρωποι! Και αυτοί είμαστε εμείς !
Επομένως αφορά όλους μας !
Συμμετοχική δημοκρατία είναι μια έκφανση του πολιτεύματός μας. Πιθανόν στην εν λόγω κοινοβουλευτική διαδικασία θα έπρεπε να ισχύει κάτι τέτοιο. Σαφώς από τη στιγμή που δεν μπορεί να παρέμβει ο πολίτης ακόμη και να την παρακολουθήσει πάλι θέση θεατή κατέχει.
Εν κατακλείδι , μήπως πάλι το ζητούμενο είναι η αλλαγή της νομοθεσίας;
Γράφει για την larisacitynews.gr
Μένια Τζιοβάρα
Πολιτική Επιστήμονας Νομικής Αθηνών
Follow on Instagram
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου