ΝΕΟΤΕΡΑ
latest

728x90

468x60

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2019

Μουσικό Αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο

Μουσικό Αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο


«Άξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε».Γιάννης Ρίτσος

Ο Δήμος Λαρισαίων τιμώντας τον μεγάλο ξεσηκωμό των φοιτητών και της νεολαίας μας στο Πολυτεχνείο το Νοέμβρη του 1973 παρουσιάζει στο Δημοτικό Ωδείο της πόλης την Κυριακή 17 Νοεμβρίου στις 8:30 το βράδυ ένα ιδιαίτερο μουσικό αφιέρωμα που ίσως όμοιό του δεν έχει παρουσιαστεί σε καμιά περιφερειακή πόλη και όχι μόνο.

Το μουσικό αφιέρωμα θα αρχίσει με το τραγούδι: «Στον άγνωστο ποιητή» σε ποίηση και μουσική Μίκη Θεοδωράκη που μαζί με τον «Θούριο» αποτελούν τον κύκλο τραγουδιών «Αρκαδία 6».Γράφτηκε τον Ιούλη του 1968 όταν ο Μίκης βρίσκεται σε «κατ’ οίκον» περιορισμό στη Ζάτουνα, ένα μικρό, απόμακρο χωριουδάκι της Αρκαδίας. Ο συνθέτης αναπολεί και κράζει, προσκαλεί τον Διονύσιο Σολωμό, τον Ανδρέα Κάλβο, τον Άγγελο Σικελιανό, τον Κωστή Παλαμά, τον Άγνωστο ποιητή να βοηθήσουν με τη μνήμη που κατοικεί μέσα στα λιθάρια για την επαναφορά της δημοκρατίας στην Ελλάδα, με την ελπίδα πως η Ανάσταση το Πάσχα του 1969 θα φέρει και την πολυπόθητη ελευθερία.

Στη συνέχεια θα παρουσιαστεί το έργο «Κατάσταση Πολιορκίας» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ποίηση της Μαρίνας που το πραγματικό της όνομα είναι Ρένα Χατζηδάκη.

Το ποίημα γράφτηκε από μια εικοσάχρονη κοπέλα μέσα στην κόλαση της ασφάλειας του 1968.

Η δύναμη αυτού του ποιήματος, του ωραιότερου ίσως που έχει εμπνεύσει η δικτατορία, δεν βρίσκεται σε ένα ρομαντισμό της ήττας αλλά στην παράξενη ηρεμία, την τρυφεράδα, πως μια γυναίκα είναι ικανή να νοιώσει στο βαθμό της πτώσης της, εκείνο το χαμόγελο που απευθύνεται στο μέλλον μέσα από τα δακρυά της, με την μόνη έγνοια να μην πάει χαμένο το μαρτύριό της, να χρησιμεύσει στα παιδιά ενός μακρινού μέλλοντος.

Το αφιέρωμα συνεχίζεται με τέσσερα τραγούδια από τον κύκλο: «Ήλιος και χρόνος» σε μουσική και ποίηση του Μίκη Θεοδωράκη.

«επάνω στο ξερό χώμα της καρδιάς μου»«ποτέ – ποτέ»« επουράνιοι ποταμοί»«τα κελιά».

Γράφτηκαν στις 4,5 και 6 Σεπτεμβρίου του 1967 στον τέταρτο όροφο, δωμάτιο 4 στην ασφάλεια Αθηνών.
Το κεφάλι του πονάει, το αίμα του πονάει.
Στον παραδεισένιο κήπο του μυαλού του ένας χρυσός ήλιος ταξιδεύει πάνω στα φτερά του χρόνου. Κλαίει και ξεφωνίζει.

Όταν τα ποιήματα γεννήθηκαν μέσα στο εκρηγνυόμενο κρανίο του, τότε μόνο ένοιωσε αναπαυμένος. Θα νικήσει το χρόνο, θα νικήσει το θάνατο.Αυτός είναι ο λόγος που ο «Ήλιος και ο Χρόνος» είναι ένα χρονικό ζωής και θανάτου.

Από ένα μουσικό αφιέρωμα για το Πολυτεχνείο δεν θα μπορούσε να λείπει ο Γιάννης Μαρκόπουλος.
Στο «Στούντιο Λήδρα», μια μπουάτ σ’ένα στενό της πλάκας, ο συνθέτης ιερουργούσε στην ψυχή μας κάθε βράδυ με την αρχαγγελική, την ομορφοπαλληκαρίσια φωνή του Νίκου Ξυλούρη.
Ήταν η μοναδική εστία αντίστασης στην κάθε λογής ηχορύπανση που προωθούσε η χούντα. Εκεί ανδρώθηκε μουσικά και όχι μόνο η γενιά του Πολυτεχνείου.

[ads-post]

Θα ακουστούν πέντε από τα πιο εμβληματικά τραγούδια αυτής της περιόδου:
« Τα λόγια και τα χρόνια», «Μαλαματένια λόγια», σε ποίηση Μάνου Ελευθερίου από τον κύκλο τραγουδιών: «Θητεία».
«Οι Οχτροί» σε στίχους Γιώργου Σκούρτη,
« Πόσα χρόνια δίσεχτα» σε ποίηση Κ.Χ. Μύρη,
« Τα παιδιά» σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη.

Το αφιέρωμα θα κλείσει, με το τραγούδι «Αυτό που ήσουν κάποτε θα γίνεις ξανά», ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια σε ποίηση και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη από τον κύκλο: «Τα τραγούδια του Αντρέα».

Γράφτηκε το 1968 στο σπίτι του στο Βραχάτι Κορινθίας. Έχει προηγηθεί η «Κατάσταση Πολιορκίας», ένας πρώτος απολογισμός, συναισθηματικός και ανεπεξέργαστος, πάνω στο θέμα του πόνου και της ήττας. Χρειάζεται η αποσαφήνιση, το βάθεμά του.
Γράφει τέσσερα τραγούδια που τα αφιερώνει στον παλιό του γείτονα του κελιού της ασφάλειας, τον Αντρέα Λεντάκη.
Τα τραγούδια για τον Αντρέα εκφράζουν τη θέληση να αγωνιστεί, να βαδίσει ως το τέρμα των δοκιμασιών για να αντλήσει μια καινούρια ελπίδα στο αυστηρό μέτρο της πραγματικότητας.

Στο αφιέρωμα συμμετέχει ορχήστρα με κορυφαίους στο όργανό τους μουσικούς.
Πιάνο: Νίκος Έξαρχος.
Κιθάρα: Σπύρος Καβαλλιεράτος.
Μπουζούκι: Βαγγέλης Τσιαπλές
Φλάουτο: Πέτρος Παππάς.
Τσέλο: Νίκος Νικολαϊδης.
Κρουστά: Γιάννης Μακρυγιάννης

Την ενορχήστρωση έχει κάνει ο Σπύρος Καβαλλιεράτος με τον μοναδικό δικό του τρόπο που ταυτίζεται όμως απόλυτα με το πνεύμα και τις απαιτήσεις των τραγουδιών.
Ο Αλέξανδρος Τσιωνάς και η Μαριάννα Ζάχου με την εκπληκτική φωνή τους φτάνουν στον πυρήνα των τραγουδιών και τα ερμηνεύουν συγκλονιστικά.
Την όλη καλλιτεχνική επιμέλεια και παρουσίαση του προγράμματος έχει ο φιλόλογος Αλμυρούλης Χρήστος.


Είσοδος Ελεύθερη.













« Προηγουμενο
Επομενο »

Δεν υπάρχουν σχόλια