Ο πληθωρισμός έχει επικρατήσει ως κάτι επικίνδυνο , επίφοβο και καταστρεπτικό. Προφανώς , όταν μιλάμε για ακραίες μορφές αυτού όπως καλπάζων και υπερπληθωρισμός αντίστοιχα. Σε όρους οικονομικούς ο πληθωρισμός είναι η αύξηση των τιμών σε μια οικονομία του κράτους ανάλογα με την ανάπτυξη, τα ημερομίσθια και την εντατικοποίηση της εργασίας. Ο χαμηλός ή αλλιώς ήπιος πληθωρισμός είναι αυτός που δεν επηρεάζει την οικονομία και δεν επιφέρει δυσαναλογίες.
Τι συμβαίνει όμως όταν μια χώρα προσπαθεί να μειώσει και αυτό το ελάχιστο ποσοστό πληθωρισμού; Έχει κάποιο νόημα;
Η απάντηση είναι όχι. Το αντίθετο γίνεται. Όσο μειώνεται ο πληθωρισμός αυξάνεται η ανεργία λένε οι οικονομολόγοι. Γι’αυτό αυξάνοντας την ανεργία πέφτουν οι τιμές. Τι γίνεται όμως όταν η οικονομία ανάλογα τον οικονομικό κύκλο που διανύει μια χώρα έχει υψηλή ανεργία και ταυτόχρονα υψηλό πληθωρισμό; Δηλαδή , το φαινόμενο του στασιμοπληθωρισμού!
Δεν ξέρω γιατί τόσα χρόνια οι οικονομολόγοι δεν μπορούν να συγκρατήσουν τέτοιου είδους φαινόμενα αφού γνωρίζουν εκ των προτέρων την πορεία της οικονομίας….
Ίσως η απάντηση είναι πως από την στιγμή που η οικονομία εμπλέκεται με την πολιτική προφανώς υπερισχύουν πολιτικά θέματα και καθοδηγούν και την οικονομία αντιστοίχως!
Βέβαια , μια αύξηση των ημερομισθίων μειώνει την ανταγωνιστικότητα στην εργασία και δημιουργεί δυσκολία στις προσλήψεις λόγω κόστους.
Θα μου πείτε και τώρα που οι μισθοί έχουν συρρικνωθεί κατά κόρον έχουμε νέες θέσεις εργασίας και επενδύσεις ;
Όχι είναι η απάντηση.
Οι χώρες κυρίως της Λατινικής Αμερικής έχουν εφαρμόσει την τιμαριθμοποίηση σε όλα τα προϊόντα και επομένως έχουν φτάσει στα επίπεδα του υπερπληθωρισμού αν όχι στον καλπάζων.
Άρα αποτυχημένη και η τιμαριθμοποίηση.
Επομένως, συνεχίζω να αναρωτιέμαι καθότι πολιτική επιστήμονας με ελάχιστες γνώσεις πολιτικής οικονομίας και όχι οικονομολόγος με εμπεριστατωμένη άποψη , πως μπορούμε να ελέγξουμε τον πληθωρισμό…
Μήπως , ο ΦΠΑ Και η σωστή και δίκαιη είσπραξη αυτού θα μπορούσε να βοηθήσει έστω κάπως στη κινητοποίηση της οικονομίας έτσι ώστε να διατηρείται ο πληθωρισμός στα φυσιολογικά επίπεδα;
Μία πρόταση θα ήταν να επιβάλλονταν καθολικός φπα αλλά αυτό ίσως είναι άδικο για τους φορολογούμενους κάθε κλίμακας.
Επομένως, μία πρόταση εξεύρεσης λύσης θα ήταν ο έλεγχος του πληθωρισμού κόστους στις επιχειρήσεις-εταιρείες!
Πώς μπορεί όμως να γίνει αυτό;
Ας δούμε αρχικά τι σημαίνει πληθωρισμός κόστους.
Είναι η αύξηση και τις περισσότερες φορές ανεξέλεγκτη στο κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων. Δηλαδή, μηχανήματα, εξοπλισμός , ημερομίσθια, επένδυση στη τεχνολογία και καινοτομία. Κάποια από τα παραπάνω ακούγοντάς τα δεν είναι αρνητικά να υφίσταται αλλά τι γίνεται στις περιπτώσεις όπου η επιχείρηση δεν είναι έτοιμη να διαχειριστεί ένα τέτοιο φαινόμενο.
Επομένως, τα τελευταία χρόνια προς χάριν μείωσης του κόστους και δη του κόστους πληθωρισμού συστήνονται εύκολα εταιρείες Ιδιωτικές Κεφαλαιουχικές (ΙΚΕ). Μια μορφή εταιρείας που προσιδιάζει στην ΕΠΕ αλλά με ευνοϊκότερους , λιγότερους φόρους και ταχύτατες διαδικασίες σύστασης. Δεν απαιτείται δικηγόρος παρά μόνο συμβολαιογράφος στην περίπτωση που κάποιος εταίρος συμμετέχει με κάποιο ακίνητο. Επίσης , ο επικεφαλής μεριδιούχος ασφαλίζεται στον ΟΑΕΕ και οι υπόλοιποι , αν πρόκειται για οικογενειακές επιχειρήσεις μπορούν να έχουν μερίδιο είτε ελάχιστο , αν σκεφτεί κανείς πως συμμετοχή γίνεται ακόμη και με 1£ είτε προσφέροντας εργασία μισθωτή.
Τέλος, από τη στιγμή που δεν καταβάλλονται τέλη δημοσίευσης στο ΦΕΚ ΑΕ και ΕΠΕ το κόστος περιορίζεται σε ένα παράβολο της τάξεως των 70 £. Και η φορολογία είναι κάθε άλλο παρά δυσχερής σε σχέση με τις υπόλοιπες νομικές μορφές εταιρειών .
Μια λύση λοιπόν στο χώρο των επιχειρήσεων που μπορεί να αποτρέψει τον πληθωρισμό κόστους ή έστω να τον μειώσει.
Γράφει για την larisacitynews.gr
Μένια Τζιοβάρα
Πολιτική Eπιστήμονας Νομικής Αθηνών
Follow on Instagram
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου